To euroazjatyckie zioło podążało z rozwojem cywilizacji znajdując wiele zastosowań. Jaskółcze ziele było popularne w czasach Cesarstwa Rzymskiego, oraz używane w średniowieczu na wypryski krwi, zaburzenia, ślepotę i zarazy. Soki z łodygi ziela były lekarstwem na dolegliwości wątroby. Jeden z dawnych zielarzy uważał, że samo umieszczenie liści pod stopy bucie jest lekarstwem na żółtaczkę. Pocieranie zerwanych liści o zamknięte oczy miało również pomagać w leczeniu chorób oczu.
Zastosowanie soku obejmowało leczenie: chorób oczu, zaćmy, niedowidzenia, plam na rogówce, krwawienie siatkówki. Maria Treben w swojej ziołowej książce „Health Through God’s Pharmacy” opisuje jak wybrać liście i łodygi, a następnie delikatnie umyć i zmiażdżyć. Gdy puszczą soki, położyć je na zamknięte powieki 2-3 razy dziennie. Połóż się podczas stosowania soku, aby oczy odpoczęły, zamknij oczy na kilka minut i pozwól ziołu je uzdrowić. Maria zaleca również by przed snem umyć lekko zgniecione liście i położyć je na zamknięte powieki. Działanie jest wtedy bardziej skuteczne.
Jednak trzeba być ostrożnym przy stosowaniu ziół do powiek, jeśli sok z roślin dostanie się do oczu, najlepiej od razu przemyć oko ciepłą wodą i zgłosić się do lekarza. Sok z liści stosuje się również w celu zwalczania brodawek i kurzajek, odcisków, grzybicy, opryszczki, wrzodów i nowotworu skóry. Uważaj podczas stosowania jaskółczego ziela, ponieważ jego sok może poplamić ubrania i skórę i może spowodować pieczenie wrażliwych części ciała.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz